असार २, २०८२ सोमबार

विचार

क्यान्सरपछि मनिषा कोईरालाको मर्मस्पर्शी लेख – ‘झरिसकेको जीवन थोपा थोपा गरी बटुलेँ’

पाँच वर्ष बितिसके । क्यान्सरपछिका यी वर्षहरूलाई फर्केर हेर्दा धेरै कुरा मनमा खेल्न थाल्छन् ।

संस्मरण :सहयोद्धा कमरेड विरुद्ध जनसरकारमा हालेको उजुरी

हामीले गुल्मी जिल्लामा भर्खरै एउटा स्क्वायडको घोषणा गरेका थियौं । २०५७ सालमा भएको पार्टीको दोश्रो

परिवार नहुनेले जतिसुकै योगदान गरे पनि कहिल्यै अवसर नपाउने पार्टी एमाले बन्नुहुदैन:अष्टलक्ष्मी शाक्य

अष्टलक्ष्मी शाक्य, उपाध्यक्ष, नेकपा एमाले ० निर्वाचनपछि पनि राजनीतिक डेडलक उस्तै छ, कहिले निकास पाउला

त्रिविका धेरै प्राध्यापक ‘झारपात’ छन, पिएचडी भाइभामा रुन्छन् : प्रा.डा. सुधा त्रिपाठी

६ दशक पुरानो त्रिभुवन विश्वविद्यालय । तर, गुणस्तर सुधार हुनुपर्नेमा, राजनीतिक जालोमा जेलिएको छ ।

वैदेशिक रोजगार र महिला हिंसा विरुद्धको १६ दिने अभियान

सन् २००७ को अक्टोबरको चिसो मौसम म जापान बसाईको दुई वर्ष पछि नेपाल फर्किने तरखरमा

पत्रकारकी श्रीमतीका पिडा!

बिहे गर्नका लागि हेर्न आउँदा उहाँले भन्नुभएको थियो, म पत्रकार हुँ । पत्रकारसँग बिहे गर्न

प्रचण्डज्यू,तपार्इं पनि रुनुहोस्,सिता दाहाललाई पनि रुन दिनुहोस् !

विपश्यना ध्यान गर्नेहरुले यो कथा बिर्सनै सक्तैनन्ः कथामा एक महिलाको बुढेसकालमा छोरो जन्मन्छ । छोरो

प्रचण्डलाई ‘प्रकाशको अभाव खट्किएको महसुस गराइदिनुपऱ्यो’ भनेको त्यो क्षण..

मानिसको जीवनमा धेरै कुरा जोडिएका हुन्छन् । दुःख, खुसी अनेक प्रकारका उतारचढावहरू । कहिलेकाहीँ जीवनमा

प्रकाश भाइले मृत्युशैयाबाट भने:मैले जीवन बाच्न नपाउँदै मलाइ जीवनले छोड्यो दिदी!

काठमाडौ- दुनिया बिचित्रको छ यहां बाचुन्जेल गाली र मरे पछि ताली पाउने अचम्मको संस्कार बसेको

एक आमाको साविती : छोरा छोडौँ कि जागिर ?

छोरो सानै छ । २ कक्षामा पढ्छ । हामी श्रीमान्–श्रीमती नै जागिरे । दुवै जनाले